jamm og jæja... þetta er hún ég, litla vangavelta... vagg og velta. ársvelta. bílvelta.
þetta var rólegur dagur. ég svaf allt allt of lengi og fór svo með liðinu í sund. eitthvað þurfti ég að skipta peysu sem ég fékk í jólagjöf og gerði það en síðan hef ég fátt fleira gert nema að skreppa með síðburðinum á róló. silalegur dagur.
hvað er annars sili?
á þessum silalega degi hef ég svolítið verið að velta fyrir mér fólki. hvernig fólk virkar og sér lífið. ég hef líka verið að spá í sjálfa mig, hvernig ég virka og er. það er hægara sagt en gert að komast að niðurstöðu í þessháttar vangaveltum. það sem ég þykist þó vita eftir alltsamant er að ég er eitthvað hálf ringluð. ég dett úr jafnvægi þegar/ef einhver heldur því fram að ég sé öðruvísi og flóknari en ég er samkvæmt sjálfri mér. ég tel mig nefnilega vera mjög einfalda og auðvelda í umgengni þó ég segi sjálf frá. þess vegna höndla ég líka mjög illa þegar ósjálfráð viðbrögð mín við einhverju verða til þess að ég sé sökuð um að vera útsmogin, köld eða óheiðarleg. ég verð alltaf svo hissa. svo yfirgengilega hissa því þær hugsanir og tilætlanir sem mér eru eignaðar eru svo fjarstæðukenndar að ég get ekki annað en gapað. ekki batnar það svo þegar ekki er hægt að ræða og afgreiða málið sem þann misskilning sem það er, vegna þess að hinn aðilinn heldur að það sé bara hluti af plottinu mínu til að fá mínu fram.
ókey, þetta er leiðinlegt og óáhugavert. bara ég eitthvað að ræpast yfir síðuna til að losa mig við innvortis hnúta. biðst afsökunar á ónæðinu.
ég vona að þið gefist ekki upp á mér þó ég sé með jólablúsinn. ég verð ábyggilega betri strax á morgun...
sagðirðu gubb?