og nu kommer weekenden og det er så meget hyggeligt og spændende. jeg tror at jeg vil sove meget i morgen og spise noget godt i aften og kikke på teveet. segi mér svo hvorki nokkur maður né kona að dönskukennsla í grunnskólum borgi sig ekki... ég bý enn að þessari dásamlegu kunnáttu sem hefur fylgt mér í gegnum súrt og sætt í heil 19 ár. (obbosí, þarna skaut alvegaðverðaþrítug krísunni upp í huga mér eina örskotsstund, varð svo reyndar að víkja fyrir föstudagsfílingnum).
allt er eitthvað svo miklu fallegra í dag en það var í gær. þegar ég er meget glad finn ég mig einhverrahlutavegna oft knúna til að sletta á dönsku við bréfaskrif. ekki spyrja mig, jeg forstår ingenting. ...semsagt það er skítkalt úti en mér er hlýtt í hjarta. ætli það sé ekki bara af því að ég fékk leyfi hjá 17 mánaða afkvæmi til að sofa vel, fór svo í þessa líka fínustu sturtu í morgunsárið, þvoði hárið, þerraði tárið og hugsaði um árið.... sem er framundan. fékk mér vanilluskyr í morgunmat (þetta frá KEA, klikkar ekki), kom útsofnum og brosmildum börnum í geymslu, gaf kallinum mínum koss á munn og mætti svo gallvösk á skrifstofuna. einnig hjálpaði eflaust til að ég fann loksins uppáhalds svörtu nærbuxurnar mínar neðst í stampinum, þær gefa mér eitthvað auka power...kann ekki að útskýra...
nú og svo er ég búin að eyða deginum í að glíma við excel-forritið, sem ég er orðin ansi sleip í þó ég segi sjálf frá... og hef verið að reyna að átta mig á ákveðnum ruglingi og bullingi í 13000 manna lista sem ég á víst að geta fattað. svona dagar eru alltaf bestir. þegar heilinn minn finnur að hans er óskað. þegar ég þarf að kveikja á öllum stöðvunum til að púsla saman og rannsaka. þá er föstudagur inni í mér. í dag er líka föstudagur úti, ég hrein og fín í svörtum fötum jafnt að utan sem innan, sólin skín í gegnum gaddinn. það er hreinlega engin furða að ég blómstri í skapi og gleðjist með et stort smil på munden.
góða helgi.

ég er ábyggilega mest pirrandi skrifstofustarfskona ever í augnablikinu. þetta er sko lítill vinnustaður, við erum fá að vinna, hvert við sína tölvu, síminn hringir lítið, fáir koma inn og enginn er að hlusta á útvarp. semsagt mikil þögn fyrir utan smá tik tok tak í lyklaborðunum. svo sit ég svona föstudags-sæt-og-fín einhverstaðar nálægt miðju og er með þennan drullufína hikksta í dolbísteríó sem vill ekki fara. ég er ábyggilega búin að hikksta í hálftíma og get ekki ímyndað mér að það sé mikið fyndið áheyrnar lengur... en ég get ekki hætt. búin að drekka vatn með hausinn á milli hnjánna, halda í mér andanum og allt, en hikkstahelvítið er þarna enn. ábyggilega svipað skemmtilegt og þegar einhver er með krónískan hósta. mér finnst hikkstar reyndar alltaf voða sniðugir. ekki er það þó gott því ég efast ekki um að allir hinir heyri kæft flissið í mér á eftir hverju hikki. ég er kannski nett hljóðmengandi ákkúrat núna en ég er amk ekki að eitra fyrir lýðnum með skítafýlu eins og ónefnt yngra afkvæmi prumpuvænna foreldra minna gerir.... he he he he he...............
HIKK!

einu sinni var kona sem átti fullt af börnum og bjó í rauðu húsi. hún hringdi í nágrannakonu sína öskrandi þegar köttur hennar sat uppi á bíl hinnar fyrrnefndu í mestu makindum. heimtaði hún örg og uppvæg að kvenskrattinn kæmi heim úr vinnunni til að fjarlægja kattarhelvítið ofanaf bílnum. var henni sagt að fara í gat þar sem sólin eigi skín. ekki svo löngu síðar en fyrrnefnt atvik átti sér stað réðst konan öskrandi og berjandi á hurð nágrannakonu sinnar sem hafði gert það eitt af sér að bjóða gömlum frænkum í teboð í tilefni eigin afmælis. hin reiða hótaði þeim öllu illu ef þær hættu ekki bölvuðum hávaðanum og djöfulganginum.
nágrannakonan flutti burt.
sú reiða bjó áfram á sínum stað þar til eitthvað gerðist sem ég kann eigi sögur af, og hún flutti líka burt.
og nú ætla ég að flytja inn.................... HAHAHAHAHAHA.................

fasteignasalinn hringdi. ég er að fara að kaupa mér íbúð, jibbilídúda jibbilídæ... gaaamalt hús með sál og brakandi gólfi. það er gaman. nú og svo á meðan ég man þá ætla ég að nota miðilinn ef einhver skyldi vera að hlusta og auglýsa manninn minn en hann er semsagt ódýrasti og einn besti ljósmyndarinn í bænum, til í hvað sem er og ínáanlegur í machete@mmedia.is eða símum 552-6171 og 849-7826
ójá sei sei og hananú. maður verður nú að notfæra sér tæknina!

og lóa, þú getur ekki ííímyndað þér hvaða fólk er farið að lesa blogg hjá þjer og mjer..... theheheh..........

nú jæja, ég sat í 3 tíma í gær á námskeiði, tók áhugasviðskönnun og komst að því að ég á ekki að verða læknir, pípari, vísindakona, viðskiptafræðingur eða vinna á skrifstofu. jasso, þar með hefur verið staðfest það sem ég vissi olalong. ég er á svo rangri hillu að það er ekki einu sinni hilla, það er bara eitthvað skrattans skúmaskot og sprunga í vegginn. ég fékk best í því sem gerir fólk að góðum tungumálakennurum og allskyns bókmenntadútlurum og skrifurum...sannar bara það sem hefur verið að brjótast um í mér (sko áhuginn, ekki þar með sagt að ég hafi nauðsynlega hæfileika..). en ég á svooo stóran bunka af bréfum sem segja: kæra María, við þökkum áhugann sem þú sýnir starfsemi okkar en því miður hefur verið ráðið í allar stöður. við vildum þó eiga umsóknina þína ef annað býðst, kærar kveðjur, ble ble og gubbusull.
ég hef sótt um auglýst og óauglýst störf sem mér þykja áhugaverð, ég hef boðist til að vinna hálfpartinn ókeypis, en nei. hurð eftir hurð er skellt í andlitið á manni, þú hefur ekki reynslu... hvar í andskotanum á ég að fá reynslu ef ég fæ ekkert að gera?! svo panikkar maður, visareikningur á leiðinni en ekkert kaup, tek hvaða vinnu sem er, fæ séns á skrifstofu í skráningu og obbosí, áður en ég veit af eru liðin 2 ár og ég ennþá við sama skrifborðið með fulla skúffu af post-its, artline pennum rauðum og grænum, heftum af minnstu gerð og kúlupennum frá kaupþingi og sjálfstæðisflokknum. (reyndar búin að líma yfir lógóið á þeim sökum fordóma.. he he)
en semsagt, þetta er árið sem ég ætla að nota í að umturna. ég er að byrja að umturna. umturn, ég er á leiðinni....
ps. horfði á extreme makeover í gær á stöð 2+, allgjör snilld að geta horft á sjónvarpið eftirá... nema hvað, þessi þáttur gerir það alltaf að verkum að ég verð bara assgoti ánægð með eigið nef, nabbla, bumbu og rass. gæti verið mihiklu verra... takk fyrir að skila mér hluta af sjálfstraustinu hollywood!

ég er kengbilandipikkrammskítaföst í óendanlega yfirþyrmandi alvegaðverðaþrítug krísunni. ég hugsa daglega um að gera nú loksins eitthvað, drulla mér til að slökkva á sjónvarpinu eftir að ég kem heim úr vinnunni og nýta helvítis tímann sem lekur útúr höndunum á mér eins og vatn í sigti. ég ætlaði aldrei að vinna á skrifstofu, nú og þá verð ég að gera eitthvað til að breyta því...ég ætlaði aldrei að vinna með tölur, nú og þá verð ég að gera eitthvað til að breyta því...ég ætlaði aldrei að vera föst fyrir framan tölvu í 8 klst á dag, nú og þá verð ég að gera eitthvað til að breyta því.... og svo geri ég andskotann aldrei nokkurn helvítis skapaðan hlut til að breyta neinu. svo verð ég bara meira og meira pirruð við sjálfa mig og þrítugsafmælið segir tikk takk tikk takk og ég svara "lífeyrissjóður góðan daginn" og brosi með röddinni, fer heim með heilann í mauki eftir að stara á tölvuskjá og heiti því innra með mér eina ferðina enn að "nú skal ég taka u-beygju". jamm og jæja, og hér er ég enn.... en góðu fréttirnar eru þær að í kvöld er ég að fara á stutt námskeið sem heitir "er ég á réttri leið" og þar ætla ég að læra að taka u-beygjur... eða amk að læra að leggja...

er búin að vera með jólalög á heilanum í allan morgunn. ...so this is christmaaas....traladiduyie.... langar mest til að taka heilann að ofan og klippa hann í sundur með skærum. ég er farin að halda að ég sé haldin einhverskonar office-supply-fetish. mér finnst spennandi að kíkja ofaní litlu plastskúffurnar og skoða post-its miðana, heftarana, pennana, tússana, strokleðrin og gatarana. límbönd eru líka sjúkleg. ég stal grænum artline penna samviskulaust. þeir eru flottastir. ég safna að mér post-its í minnstu stærðunum, heftum sem passa í gula heftarann minn og pennum, yfirstrikurum og tússum í öllum litum og raða því svo á ógeðslega sækódelik skipulagðan hátt ofaní efstu hólfaskiptu skúffuna í skrifborðinu mínu. svo andvarpar sálin mín og ég hugsa aaahhhh.... og tegi úr tánum undir borðinu. svo rúlla ég höfðinu til beggja hliða, heyri brak, teigi handleggina framfyrir mig og slaaaka. svo lít ég á blöðin í kringum mig, vel næsta verkefni og held áfram að vinna. tálknafjarðarhreppur fékk viðvörun frá Fos vest því þeir eru með 11,5% í V en ein er fædd ´62 og ætti að vera í A auk þess sem 3 eru alltof fáir hlutfallslega miðað við 346 frá 1.des.2002. og tíminn líður hæææææææææægt..............
vildi að ég væri að vinna við að ferðast um heiminn með fjölskylduna mína og prófa hvaða staðir hefðu mest, skemmtilegast og best uppá að bjóða á öllum sviðum. svo fengi ég ógeðslega hátt kaup fyrir að koma heim og segja frá ferðum mínum, auglýsa síðustu ljósmyndabækurnar sem neto gerði á ferðalaginu og skrifa svo skemmtilega metsölubók sem léti harry potter líta út eins og fréttablað holdsveikisamtakanna.

lóa, ég er farin að sjá að þú ert sveimér orðin frægur bloggari með fullt af linkum á þig og fastan lesendahóp... ruglumbull að ég sé gáfaðri, ég er bara tölvunörd sem á vinkonur sem vita ekki einusinni hvað blogg er... (sem er sosum ágætt ef útí það er farið, en förum ekki nánar í það hér)
skil heldur ekki hvaðan þú hefur þessa fyndni, manneskja á fullorðinsaldri og komin úr þetta virðulegri fjölskyldu!

jibbilídúda... góðan og blessaðan daginn kæru Lóa og Þórður. lítill en traustur lesendahópur.. he he he.... ég verð að segja að ég er sammála kærar sys, hvaðan finnum við öll þennan tíma til að vera að ráfa á milli dagbóka? mjérkilegt, en gaman þó. þetta apparat er samt ekki voða gott fyrir svona fíknarvæna aðila eins og okkur því það er fjandi auðvelt að verða háður þessu. sosum allt í lagi þanniglagaðséð, ekkert óheilbrigð fíkn... á nokkrar verri.. hehemm...
hvað er annars að frétta síðan í gær..., nú eftir að hafa setið fyrir framan tölvu frá 8 30 til 16 30, fór ég heim, gekk frá börnunum mínum og settist svo aftur fyrir framan tölvu. nú er maja nebblega að breytast í nörd (segi ég og þykist ekki hafa verið það áður). nú þá nældi ég mér í forrit sem heitir direct connect eitthvað og þá á ég að komast inn á eitthvað sem heitir höbb (krúttíleg þessi nýtækniorð alltaf, gemsi, höbb,blogg,spjall trallílæ)en allaveganna þar á ég að geta dánlódað í gegnum ísland öllum andskotanum (auðvitað öllu löglegu...jújú seisei...best að gefa ekkert færi á sér) nú og þá teljast megabætin ekki með. segi ég á blogginu mínu... held að ég sé bara að verða nokkuð klár töffari í þessu öllu.
svo er ég líka góð í skrifstofum. það segja allavega sumar gamlar konur sem hringja og eru þakklátar fyrir hvað ég er þolinmóð og hjálpsöm og skýr í svörum. jaahérna hvað það er að rætast úr mér..hmmm....

takk þórður. hvar finn ég þig?

djöfull skrifa ég oft "by the way.." ojbara!

by the way, horfði á "and starring pancho villa as himself" (eitthvað soleis) um helgina. djöfull getur banderas farið í pirrurnar á mér þegar hann er að leika vondan. pretty overdone. svo talar hann líka með asnalegum mexíkanahreim...en það er önnur ella.
by the way þá þýðir banderas- fánar ...

nú hringdi maðurinn frá kaupþingi til að segja mér að konan ætti bara samt þessar 420 þúsund krónur og að kerfið hjá þeim væri klikkað. það er gott að vita til þess að sumir eignist smá pjeninga. það er meira en ég get sagt...
og ekki hringir fasteignasalinn og þá á ég hvergi heima og nú er horfið norðurland. sussum

ég er alltaf að flækja mig betur og betur inní svona fullorðinsheimsorðanotkunarhugtakasplettsplattnetum. núna er ég td að bíða eftir að fasteignasalinn hringi til að segja mér fréttir af kauptilboðinu (orð nr.1) sem ég gerði í gær. nú það gæti komið móttilboð (orð nr.2), eða gæti þetta leitt til kaupsamnings (orð nr. 3). Þá er ekki um annað að ræða en að klára greiðslumatið (orð nr.4), verða sér úti um viðbótarlán (orð nr. 5), húsbréfalán (orð nr.6), sem eigi má fara yfir 85% af brunabótamati (orð nr. 7) fasteignarinnar eða 70% af verðmati (orð nr. 8) fasteignasala, og þá fæst viðbótarlánið hjá félagsstofnun því við tilheyrum tekjulága almúganum. nú og svo verð ég að redda 10% af kaupverðinu (orð nr.9) og vona að greiðslubyrðin (orð nr. 10) fari ekki uppúr öllu valdi þegar ég hef tekið með í reikninginn hluti eins og brunatryggingu (orð nr. 11), fasteignagjöld (orð nr. 12), hita og rafmagn.
annars er ég orðin fjandi klók í þessu öllu saman eftir að ég fór að vinna sem persónuleika- og skoðunarlaus skrifstofublók í lífeyrissjóði. ef þið viljið leiðbeiningar um frumskóginn skal ég gera mitt besta...

ég er búin að vera að lesa allskonar blogg, flakka á milli linka af einu bloggi á annað. dreymdi reyndar aldrei um að eiga eftir að dýfa hausnum inn í þennan heim... gaman að sjá hvað fólk er misjafnt. allt í einu finnst mér ég vera ein ó-fyndnasta manneskja norðan alpafjalla. en well, kannski þjálfast hnyttnin upp í manni, kannski verð ég bara svona ekkertrosalegafyndinn bloggari, eða kannski er ég óvart fyndin án þess að vita það... mmm... en sennilega þó ekki. sá á einhverju bloggi hjá einhverri sem heitir eitthvað, sem þekkir systur mína að hún minntist á að systir mín ætti systur sem væri að blogga. og það er ég! sverða, ég held alveg bara að ég hafi roðnað.
svo ætti maður kannski að fara að skrá niður daglega atburði, svo þetta apparat uppfylli nú tilgang sinn sem dagbók... nú jæja, í dag sagði ég gamalli konu að hún ætti 420 þúsund krónur í kaupþingi, það var sko það sem þeir sögðu mér, en svo hringdu þeir í hana og sögðu það eigi rétt...nú aumingja konan er alveg ringl og ég skil ekki þetta sýstem. mikið djööööhöfulli er dagurinn lengi að líða!.... svo á eftir vinnu fer ég til pabba að útbúa virðisaukaskattskýrslu. bleh, ég sem ætlaði aldrei að nota svona orð þegar ég yrði stór... eins gott að ég er ekki enn orðin stór.....

rosalega er alltaf þægilegt þegar yfirmenn fara. einhverra hluta vegna gerist eitthvað, algerlega óútskýranlegt, þegar manneskjan með "valdið" fer. allir eru sammála þessu, enginn veit af hverju því þetta eru nú oft ágætustu skinn, en samt... við hin sitjum eftir mun afslappaðri, kíkjum á tölvupóstinn aðeins lengur en venjulega, skellum jafnvel upp eins og einum kapli á skjáinn... mmm... gott.
núna er minn td. farinn og ég búin með helstu verkefni. best þá bara að skrifa um ekkert. hey! klukkan er 12:34. ég óska mér...

komdu sæl lóa mín og velkomin á þessa nýju síðu mína. þetta verður ábyggilega bara svona einkadagbók sem þú getur heimsótt... efast stórlega um að aðrir muni detta hingað inn... en það er líka bara allt í lagi, ég er sosum ekki að stressa mig á slíku, enda er leikurinn ekki til þess gerður, hmmm, ha? en það er rétt hjá þér (eða einhverjum öðrum ef það varst ekki þú) að þetta er fín leið til að drepa hann ef hann virðist vera of langur og þá er hægt í leiðinni að æla út í gegnum puttana á sér allri þeirri þvælu sem umlykur heilann og truflar skýra og skapandi hugsun. ég tildæmis væri löööngu orðin frægur rithöfundur og ætti nokkur handrit tilnefnd til óskarsverðlauna ef heilinn í mér væri ekki hjúpaður hversdagslegri dellu og áhyggjuefnum, en nú hef ég uppgötvað að ég get troðið öllu heila klabbinu út í umheiminn og þar með losað um allar hömlur... frægð og frami, here I come!!!.....
(úff hvað ég er allt í einu orðin skýr!)

nú ætti ég að vera komin með gestabók... og þá vantar bara..hmm...gesti?

hvurnig í fjandanum virkar þetta svo...??? hvernig á ég að finna aðra og aðrir að finna mig?

nú er ég að prófa hvernig þessi blogg-heimur virkar. spennandi nokk...