endemis ólukkans nöldur
fer innum mín fínu sjáöldur
á skápunum hef ég svo höldur
en nóttin er ekkert svo köld-ur

ég verð ekki með neinar refjar
í morgunmat borða ég trefjar
hér er vefur um vef til vefjar
(nú finn ég ekki fjórða orðið...)

að ríma er gaman á stundum
furðuleg orð oft við fundum
ég er ekki hrifin af hundum
og versla mjög sjaldan í pundum

mig undrar hve margir mig lesa
hér finn ég ekk'einn lúðablesa
á spænsku er jarðaber fresa
og náttúr'er naturaleza

nú ellefu orðin er klukkan
ég finn hvernig fjarar út lukkan
engin þó brotnaði krukkan
á andlit mitt bættist ein hrukkan

ég er ekki alveg að nenna
að teygja mig, tosa og glenna
mér líður sem róttæk boðflenna
er þjálfarar líkamsrækt kenna

hér finnur enginn höfuðstafi
í slíku var góður minn afi
nú er ekki víst hvort hann hafi
komist mjög heill úr því kafi

hér lokið læt mínum leirburði
og vona að engan mann furði
enginn mun end'útí skurði
ég þekki víst konuna urði

þú merkja mátt við ef þú lest
því hryssan hún gleðst nú við flest
bros verður á andlit mitt klesst
svo þarf ég að ráðgast við prest