mexíkó vann kosta ríka 1-0 í fótbolta í gær. það er einhver ameríkukeppni í gangi. merkilegt hvað það hafa allir mikinn áhuga á fótbolta hérna.
ég lét mér nægja að borða pizzu á meðan karlarnir öskruðu og góluðu í sætunum sínum.

í dag er verið að skera diego litla upp. taka úr honum hálskirtla og fleira dót sem er eitthvað að trufla. hann er fjórtán ára en lítur út fyrir að vera í mesta lagi tíu. nýrun í honum skemmdust útaf læknamistökum þegar hann fæddist. hann fékk nýra þegar hann var tveggja ára. það átti að endast í tíu ár. hann fer samt ekki á biðlista eftir nýju fyrr en hann hafnar þessu. samt er vitað að hann þarf nýtt. í dag fór hann í aðgerð númer tuttugu. hann er svo viðkvæmur að allar aðgerðir eru hættulegar fyrir hann. hann tekur þeim samt með jafnaðargeði. þegar hann fæddist var foreldrum hans sagt að hann myndi sennilega ekki endast lengi. hann er samt eins og energizer kanínan. endist og endist og endist og mun halda áfram að endast.
en hann er lítill. litli bróðir hans er stærri en hann. sonur minn er eins og ljósastaur í þríeykinu. en þeir eru góðir saman.
núna er ég að passa litla bróður diego, soninn og bróðurson makans, þennan óþolandi og þeir gera ekki annað en að rífast.
ég held ég verði að fá mér tequila.