þriðjudagur, desember 14, 2004

jassú, nú er ég komin í ammælisveislu til föðurins, hann á nebbla afmæli í dag blessaður. við afkvæmin splæstum í skyrtu og peysu í tilefni dagsins en ég var send útaf örkinni til að velja pakkann, enda líklega sú sem líkist honum hve mest genetískt og gæti mögulega átt auðveldara með að setja mig inn í hugsunarhátt kauða og smekk. hugsunarháttur hlýtur að vera genetískur að einhverju leyti. nema þá ef annað foreldrið hefur ómeðvitað meiri áhrif á mótun hugsunarháttar annars afkvæmis síns en ekki endilega hins. hmmm.... ég finn þef af félagsvísindakenningu í þróun...
mér þætti gaman að rannsaka rætur þeirra ólíkinda sem eru á okkur systrum. við erum nefnilega líkar en samt ekki. ólíkar en samt ekki. ástæðan fyrir því að ég hef ekki og mun að öllum ólíkindum rannsaka muninn atarna er sú að ég fékk stóra skerfinn af letigenunum.

...sem minnir mig á það... maður lifandi! mitt helsta prinsípp hefur verið brotið/rofið/vanvirt/hrakið og fleira. ég hef fyrir því áræðanlegar heimildir að það hafi sést til mín í líkamsræktarsal einum innan höfuðborgarsvæðisins. það hlýtur að vera ástæðan fyrir því að ég er með þessar hassperur í upphandleggjum-syðri. ég var að hugsa um að vera með lambúshettu til að forðast allan kennslaáburð en ákvað að hætta við eftir að ég komst að því hversu óþægilegt það getur verið að svitna með andlitið í lopalambúsi.
hverf hvort eð er ágætlega inní fjöldann, amk. miðað við að vera í götóttum gömlum og víðum adidasjoggingbuxum, bol með mynd af mexíkanska grímu-glímukappanum huracan rodriguez og rauðum slitnum leðurstrigaskóm.
og nú ætla ég að útskýra farir mínar sléttar. þannig er nefnilega mál með vöxtum að makinn fjárfesti í korti í þennan fjanda sem endist að því er virðist endalaust, eða allavega nógu ógeðslega lengi. blessaður guttinn kemst svo eftir alltsamant ekki yfir allt sem hann þarf að gera þannig að kortið lá þarna eitt og yfirgefið og reikingurinn fyrir því hélt samt áfram að koma samkvæmt undirrituðum samningi um hver mánaðarmót. klæjaði mig þá mikið í nánösina og gerðist kláðinn svo illræmdur að ég sá mig knúna til að leita þeirrar einu lækningar er ég sá mögulega, en hún var að nota fjárans kortið.
ergo- ég og harðsperrur.
hasspera= hausinn á kannabisneytanda.

alveg spurning um að gera ítarlega úttekt á gaurunum sem eru alltaf og þá meina ég alltaf í líkamsræktinni, þessum sem eru svolítið eins og snoðklippt brauðform, þessum sem eiga þrönga hlýraboli sem á stendur skyr.is, þessum sem eru með hálsinn jafn breiðan og hausinn, þessum sem eru með kálfa jafn breiða og lærin, þessum sem raka á sér bringuna og fara í ljós, þessum sem eru með 0% fitumagn, þessum sem geta ekki geta ekki klemmt olnbogana að mittinu, þessum sem fá kikk útúr því að vera spurðir aulaspurninga um tækin af linu kjedlingunni í ræktar-átfittinu frá helvíti (mér).

spurning...

Engin ummæli: