hananú. hlutabréfin sem ég var svo mikill snilli að láta pranga inn á mig í þeirri von að verða skyndi-rík hafa fallið í verði. nú þarf ég á peningunum að halda á föstudaginn en er tæpum 400 þúsund krónum fátækari. geri aðrir betur. er semsagt með hnút í maganum og kökk í hálsinum yfir viðskiptafréttunum og skoða nýjustu tölur frá kauphöll íslands frekar en að lesa blogg... fyrr má nú rota en dauðrota. ég veit ekki hvurn andskotann ég var að láta draga mig inní þessa heima þar sem ég tilheyri hvort eð er ekki í mínu gula og brúna röndótta prjónavesti og gallabuxum, as opposed to grá buxnadragt.
sem litla gunna og litli jón má ég að sjálfsögðu ekki við slíku tapi og sef því illa og er almennt óróleg þar sem ég hengi mig í hina veiku von um að karlarnir þarna uppi drífi sig í að gefa út frétt um að þeir séu að kaupa banka í bretlandi. helst ekki seinna en á miðvikudaginn.
svo ætla ég aldrei aldrei aldrei aftur að kaupa hlutabréf.

en mig vantar semsagt peninginn því ég er að fara að kaupa mér hús. já hús. ekki íbúð heldur hús. og garð. og rólu. og rifsberjarunna.
en ég er 400.000 krónum stutt (bein þýðing úr ensku).
hvað gera bændur þá?