það er af sem áður var þegar öll kurl eru komin til grafar. það er svosem ekki eins og kálið sé sopið þó í ausuna sé komið nema þegar eplið fellur langt frá eikinni.
ætli sé ekki best að hafa vaðið fyrir neðan sig, ekki er nefnilega allt gull sem glóir. þeir segja að morgunstund gefi gull í mund en svo beygjast krosstré sem önnur tré og þá er týpískt að árinni kennir illur ræðari.
ég reyni bara að sníða mér stakk eftir vexti, enda fiska þeir sem róa, eða svo segja þeir. stundum mætti alveg segja mér að hæst glymji í tómri tunnu þó svo að of seint sé að byrgja brunninn þegar barnið er dottið í hann.
þegar allt þetta gengur á hugsa ég með mér ,,hvað er svo glatt sem góðra vina fundur?"