makinn hraut, frumburðurinn vaknaði myrkfælinn, síðburðurinn vaknaði á korters fresti, þakið nötraði og skalf og mér hefur sjaldan verið jafn illt á milli hryggjarsúlunnar og hægra herðablaðs. það á ekki af mér að ganga, dauð-þreyttri stúlkunni. í ofanálag mætti ég í gömlu vinnuna til að hjálpa til þar sem það hefur rifjast upp fyrir mér í allan morgunn hversu stjórnunarháttum er oft illa sóað á annars jákvætt starfsfólk. það ræddum við bestavinkona í hinni vikulegu kaffihúsaferð í gærkvöldi. slaka stjórnunarhætti í íslenskum fyrirtækjum og stofnunum. sérstaklega þó stofnunum.
gömlukynslóðarhugsunarháttur liggur þar að baki, óviðurkennd karlremba, aldursfordómar (gagnvart hinum yngri), skilningsleysi á þörfum og væntingum starfsfólks og bara almennur þurrpumpurassaháttur í bland við tilætlunarsemi og yfirlæti. vertu ekki með eitthvað væl og nöldur, þegar ég var ungur var manni þrælað út í verbúð og hent í sjóinn í síldartunnum og laminn í hausinn með hamri og maður bara lét sig hafa það og þraukaði og varð síðan harður nagli sem lærði á verðbréfamarkaðinn og spilar golf og veiðir lax.
hættu þessu bölvuðu væli stelpuskjáta.

úff