ég er að fara að vinna vinna vinna á nýjum stað stað stað ligga lái lái lái það er svo gaman gaman gaman að ég sprella sprella sprella niðrí hné hné hné og hann sté sté sté sér til höfuðs höfuðs höfuðs en þá kom einn einn einn lítill api api api í góðu skapi skapi skapi og það var satt satt satt. þetta er gleðilagið mitt sem ég samdi í tilefni dagsins.
það verður reyndar nett fúlt að yfirgefa hið afslappaða og þægilega andrúmsloft sem ríkir hér á vinnustað mínum núverandi, en það kemur þá bara vonandi eitthvað annað gott í staðin. þetta býður þó amk uppá að ég taki höfuðið útúr rassgatinu á mér og fari að stunda sjálfstæða hugsun og öðlist smá ábyrgðartilfinningu. heilanum mínum er óhollt að liggja í leti tímunum saman og dögunum saman og vikunum saman og mánuðunum saman. á endanum fer ég bara að skrifa setningar eins og þá sem fer á undan þessari, og það er ekki gott mál heldur ansi léleg íslenska.
svo er ég að fara að láta taka myndir af eldri borgurum með skrípalæti á eftir. vonandi verður það eins gaman og það hljómar, svei mér þá.
ps. ef einhver var að velta því fyrir sér þá er ég á mjög báðum áttum (mjög báðar sko) um ákvörðun ólafs ragnars grímssonar forsetissonar dorritssonar bessastaðasonar. þetta er mál sem þarfnast analíseringar við á mannfræðilegan hátt og lágt í alla staði og víðs vegar, sem er dregið af víðum vegi. málið er hreinlega ekki alveg svart og hvítt og hvað þá síður svart-hvítt. fjölmiðlar og almenningsálit... stohórhættuleg blanda, frímúrararar og völd... önnur svipuð blanda. tvær hættulegar blöndur saman í glasi, flæðir uppúr. ekki spurning.