þetta verða skráðustu jól sögu minnar. eins og sjá má blogga ég eins og það verði enginn morgundagur en mikið assgoti er þetta góð þerapía. þerapía er hasarpía.
eftir nokkur ár mun ég geta lesið sögu kreppujólanna tvöþúsundogátta fyrir barnabörnin mín og við munum glotta saman.
nema hvað. þessi dagur var barasta skrambi fínn þrátt fyrir erfiða fæðingu. ég ráfaði fyrst tímunum saman ásamt síðburðinum um smáralind hvar við keyptum slatta af skrani. þaðan neyddumst við til að færa okkur yfir í kringluna og satt best að segja var ég eftir nokkurn tíma orðin ansi hreint þunglynd og lúin á sönsum. þegar ég var aðframkomin og við það að sparka í punginn á hverjum þeim sem fyrir mér varð náði ég á einhvern hátt athygli eins jólasveinsins sem gaf sér tíma til að spjalla við mig. það að spjalla við jólasveina er alveg hreint jafn skemmtilegt og gott og að blogga út í loftið. á örskotsstundu hætti ég við allt pungaspark og fylltist barnslegri jólagleði. með hamingjubatteríin hlaðin og risavaxið bros á fésinu sprangaði ég inn og út um kringluna, fór svo niður í bæ, valhoppaði upp og niður laugaveginn og kláraði að kaupa allt sem mig vantaði. það er góð tilfinning að vera búin.
nú ætla ég að hvíla lúin bein in the faðm of the family.
á morgun kemur svo þorlákur og þá verður þorláksbloggað.
hasta la vista baby.